روزی پیامبر (علیه السلام) در مسجدی که از جمعیت پرشده بود مشغول خطبه خوانی بودند مردی از اعراب وسط خطبه به مسجد آمد و سعی کرد با کناز ردن افراد به صف های جلو برود که پیامبر او را مورد خطاب قرار دادند و گفتند همان جا بنشین و مزاحم دیگران نشود. این حکایت خیلی از هیاتی ها و نماز خوان هاست که برای جلو آمدن مزاحم همه می شوند و دیگران را به زحمت می اندازند
یک مصداق آشکار این موضوع در زیارت امام رضا (ع) دیده میشه که برخی با تلاش فراوان و شاید هم با آسیب زدن به دیگر زائران خود را به ضریح می رسانند تا دستی به ضریح بکشند . در حالی که زیارت بدون دست کشیدن به ضریح هم می تواند مقبول باشد. ویا موقع نماز جماعت و مراسمات حرم حتما تاحالا برخورده اید به افرادی را که می بینند مثلا صحن یا رواقی پر است و باز هم می روند بین جمعیت و آخرش هم با فشار دادن افراد و ایجاد اذیت برای آنها یه جایی برای خودشان دست و پا می کنند. 
به نظر گناه این کار خیلی بیشتر از ثواب آن است. چرا که امام علی (علیه السلام) می فرمایند :مؤمن کسی است که مردم از دست او در آسایشند 
البته باید توجه داشت که در دین ما نسبت به تکمیل صف اول نماز  تاکید فراوانی گردیده و برایش ثواب بسیاری نوشته شده اما گاهی اعمال ما می شود مثال همان گاو 9 مَن شیر دِه ...